Dit interview was te lezen in de ledennieuwsbrief van 06-08-2024.
Benieuwd naar de mensen achter de schermen van de museumsector? In onze reeks 3 vragen aan gaan we in gesprek met collega’s uit verschillende musea over hun werk, drijfveren en inzichten. Deze keer maak je kennis met Rieke Righolt, Algemeen Directeur van Museum van Bommel van Dam.
Hoe ben je in de museumwereld terecht gekomen?
Na een korte carrière als jurist besloot ik toen ik eind 20 was dat ik het helemaal over een andere boeg wilde gooien. Ik wilde mijn passie najagen en ging Kunstgeschiedenis studeren. Ik woonde in die tijd in Utrecht en had mijn hart verloren aan de collecties van de Utrechtse musea; van de religieuze kunst uit het Catharijneconvent tot de caravaggisten van het Centraal Museum. Toch besloot ik in Amsterdam te gaan studeren; in die stad ligt de kunstgeschiedenis zo’n beetje op straat. In die tijd was een baan vinden in een museum nog niet zo eenvoudig. Ik herinner me vele sollicitaties en dito afwijzingen. Een van mijn eerste banen was bij de Oude Kerk, een instituut dat zo’n tien jaar geleden bezig was de transitie naar museum te maken, met een ambitieus programma van in situ tentoonstellingen met internationale kunstenaars. In verschillende functies heb ik daar enorm veel geleerd. Het belangrijke besef dat het DNA van een museum wordt gevormd door historie, locatie en maatschappelijke context en dat de kunst daar altijd een relatie mee aangaat, heb ik daar opgedaan.
Wat is je favoriete plek/kunstwerk in jouw museum?
Museum van Bommel van Dam heeft een flinke collectie, dat weet niet iedereen. De particuliere verzameling van de naamgevers van het museum telde eind jaren 60 zo’n 2.000 objecten. Nu, ruim 50 jaar later, laat de museale collectie met 14.000 kunstwerken een brede afspiegeling zien van de (Nederlandse) naoorlogse kunst tot nu. Ik ben nog geen jaar bij het museum en ontdek nog dagelijks nieuwe parels in deze veelzijdige collectie. Giselle Kuster (1911-1972) is een kunstenaar van wie ik wel gehoord had, maar waarin ik me nooit had verdiept. We bereiden een tentoonstelling voor in 2025, die laat zien hoe deze vrijgevochten in Venlo geboren kunstenaar, die zich omringde met mensen als Charley Toorop en Jan Sluijters, niet alleen een virtuoos schilder was, maar daarnaast een succesvolle galerie runde en kleding ontwierp. Mijn lievelingsplek in het museum is zonder twijfel het dakterras van het museum, waar De Steriele Tuin van kunstenaar Stefan Cools en landschapsontwerper Sandra van den Beuken vragen stelt bij het manipuleren van planten, puur voor ons visueel genot.
Welk museum/welke tentoonstelling staat er nog op je verlanglijstje?
Ik kijk uit naar de tentoonstelling Miriam Cahn — Reading Dust, vanaf 5 oktober in het Stedelijk Museum. Ik ben een enorme liefhebber van het werk van de Zwitserse Miriam Cahn. Haar indringende kunstwerken, waarin vaak het lichaam centraal staat, laten mensen zien in extreme omstandigheden, verscheurd door pijn of geweld. Toch is haar werk niet ellendig, en spreekt er hoop en zelfs humor uit. Daarnaast staat de solotentoonstelling van Rory Pilgrim in het prachtige Landhuis Oud-Amelisweerd in Bunnik op mijn lijstje (nu te zien, tot 27 oktober) en verheug ik me op de tentoonstelling Zoeken naar Zingeving vanaf oktober in het Kroller-Müller Museum. Oh en tot slot een tip: sinds ik in Venlo werk bezoek ik vaker de Duitse musea vlak over grens en wat zitten daar parels tussen. Bezoek deze zomer bijvoorbeeld Museum Schloss Moyland eens, of de musea in Krefeld!